We zijn moderne mensen, we beschikken over veel apparatuur die het leven aangenaam maakt. Met computers en gsm’s communiceren we in no-time de hele wereld over en onze grote huizen zijn volgepropt met nog veel meer leuke speeltjes. Het is dan ook logisch dat we met enig dedain en ongeloof kijken naar de mensen die voor ons de planeet bevolkten, onze ouders en grootouders. Het is toch onvoorstelbaar dat die mensen zich überhaupt hebben kunnen redden of zelfs ook maar hebben weten te overleven?
Vanaf de jaren 50/60 van de vorige eeuw is God, en zijn gebod, bij de vuilnis gezet; want zeg nou eerlijk, wie gelooft er nog in dat soort achterhaalde onzin? Het geloof waarin onze voorouders steun en hulp vonden is ingeruild voor de geneugten en gemakken waarmee we continue ons leven opleuken. Alcohol en drugs zijn aangename, verdovende en verslavende vanzelfsprekendheden, lekker en veel eten is de reden van bestaan en hijgend rennen we van het ene feest of happening naar de andere, om maar vooral niets van al die ‘ontspanning’ en leukigheid te missen. Seksualiteit is een plezierige bezigheid die dient ter ontspanning en aangename tijdspassering en dat het ooit bedoeld was voor procreatie is een domme bijkomstigheid. Gelukkig zijn er wel handige middelen om lastige consequenties te voorkomen.
Onze aardse zintuigen; zien, horen, voelen, proeven en ruiken gebruiken we voor een continue bevrediging en we hebben dit verslavende misbruik verheven tot ons levensdoel. Om de zintuiglijke gevangenis te vervolmaken is het de taak van de media: kranten, tijdschriften, radio en TV, ons te leiden naar een schijnwereld en ons daar vast te houden. Onze overheid is er prima in geslaagd ons financieel uit te kleden door driekwart van het uit arbeid verdiende geld weg te belasten en de ziekte-industrie (ooit gezondheidszorg) heeft er een hele taak aan om ons afhankelijk en verslaafd te houden van hun op chemische poeders en pillen gebaseerde zorg en riant betaalde aandacht.
Inktzwarte zwarte wolken komen steeds meer naderbij terwijl de samenleving in een apathisch niemandsland verblijft en zich doende houdt met winkelwagentjes poetsen en mondkapjes dragen; niet bewust willen worden van dat naderende onheil. De dreigende duisternis maakt zich op, nu aan bijna alle voorwaarden is voldaan, uit te halen voor een laatste vernietigende slag. Is het einde onafwendbaar?
Is het dan echt zo erg, is dit de derde wereldoorlog en zijn we nu in die armageddon belandt? Je kent ongetwijfeld de metafoor van de kikker en het kokende water?! Dat beestje die lekker in het water ligt en niet in de gaten heeft dat de temperatuur steeds verder oploopt; tot aan het kookpunt aan toe. Voor de kikker is het dan te laat en is hij levend gekookt zonder dat hij dit op tijd in de gaten had. Iedere hetere fase was normaal voor de kikker en hij raakte gewend aan de nieuwe omstandigheden zonder bewust te willen worden. Tot het te laat was om er uit te komen; dood door eigen schuld!
We worden als individu en als samenleving zo beziggehouden dat we niet toe komen aan spirituele ontwikkeling of aan thema’s als een leven na de dood, reïncarnatie en karma. Het is de bedoeling dat we arm, ziek, zwak en onwetend zijn zodat we niet of slechts met grote moeite toekomen aan zijnsvragen. Bedenk dat we dit normaal (het nieuwe normaal) zijn gaan vinden! Iedere hetere fase in ons bestaan accepteren we na verloop van tijd en gaan dit normaal vinden. We zijn het normaal gaan vinden dat mensen jong sterven aan ‘welvaartsziekten’. We vinden het normaal dat een miljoen aan de antidepressiva zijn. We vinden het normaal dat we 75 cent van iedere verdiende euro afdragen aan belasting. We vinden het normaal dat politici er niet meer zijn om de samenleving te dienen maar er zitten voor hun eigen belangrijkheid, carrière en ego. We vinden het normaal dat………..
Op dit moment zitten we in de laatste fase van het zogenaamde armageddon, de eindtijd. In de hindoeleer heet de tijd waarin wij nu leven een Kali Yuga; een 2.400-jarige periode van duisternis! Tijdens een Kali Yuga verliezen de meeste mensen hun geestelijke vermogens, mentale helderheid en begrip. Het immorele, egoïstische tijdperk wordt gekenmerkt door het geloof dat de materie vast en absoluut is en religieuze waarheden worden alleen geaccepteerd als absolute definities of dogma's en de wetenschap presenteert het universum als een mechanisme. Na dit tijdperk volgt de Satya Yuga, een periode van bloei en spirituele ontwikkeling.
Met enig inzicht lijkt het duidelijk te zijn dat we in ieder geval niet in een periode zijn van grootsheid, bloei en vooruitgang. We hebben nu te maken met een samenzwering tegen het leven. Wij allen (zielen) zijn hier, op aarde, gekomen met de bedoeling ons verder te ontwikkelen om uiteindelijk terug te keren bij de Oorsprong. De aardse ervaringsschool, waar we nu op zitten, is er een met vele beproevingen en als we geslaagd zijn voor een test gaan we over naar de volgende fase. Indien we de testen niet halen mogen we het nog een keer overdoen, tot we uiteindelijk een volledige spirituele universitaire studie hebben afgerond. We zijn dan klaar voor het Grote Werk en hoeven niet meer terug te keren naar school; het echte Leven begint.
Je kunt een huidige politicus horen zeggen dat we ons moeten voorbereiden op een nieuw normaal. Hij weet niet hoezeer hij gelijk heeft maar het zal een normaal zijn dat ernstig zal verschillen van het ‘nieuwe normaal’ dat hij zich voorstelt. Op dit moment beginnen veel mensen te ontwaken en te zien wat er gaande is op het wereldtoneel. Mensen beginnen te ontdekken hoe ze belazerd worden en dat ze op alle manieren worden belemmerd in hun ontwikkeling; materieel en spiritueel!
Het Grote Ontwaken is begonnen en dit wakker zijn is een voorwaarde om de grote sprong voorwaarts naar het nieuwe Aquarius tijdperk te kunnen maken. Het is van belang om nu uit het al bijna kokende water te komen. Velen zullen hierin slagen en velen, de verslaafden aan dit leven, zullen de klas nog een keertje mogen overdoen. Het is aan ons om te kiezen, de ultieme vrije keus!
Commentaires