De Franse Revolutie (1 & 2)
Vrijheid, gelijkheid en broederschap was het motto in Frankrijk tijdens de, eerste, Franse Revolutie. De geschiedenis leert dat de Fransen een omslagpunt hebben waarbij ze niet langer bereid zijn om de onderdrukking en slavernij van de heersende klasse te verdragen. Dat was het beroemde gegeven iets meer dan twee eeuwen geleden van 1789 – 1799.
Toen de 18e eeuw ten einde liep, was de koninklijke schatkist van koning Lodewijk XVI uitgeput en twee decennia van slechte oogsten, droogte, veeziekten plus torenhoge broodprijzen brachten veel onrust onder de boeren en de armen in de stad. Velen uitten hun wanhoop en wrok richting een regime dat zware belastingen oplegde – en geen verlichting bood – door rellen, plunderen en moorden. Tijdens deze periode vernietigden de Franse burgers het politieke landschap en hun rijke Christelijke cultuur. Kerken en kloosters werden massaal geplunderd en verwoest en veel priesters en geestelijken lieten het leven, vaak op de guillotine. Een lot dat ook Lodewijk XVI en zijn vrouw Marie Antoinette ondergingen in 1793 en waardoor er een eind kwam aan het absolutistische Ancien Régime.
Maximilien de Robespierre ontpopt zich als een revolutionair en wordt in verband met de ‘eerste’ revolutie ook wel de aanstichter van de terreur genoemd. Hij was een fletse jurist die uitgroeide tot de morele leider van de Terreur en de leider van een politieke groep. Zij vonden dat de macht naar het volk moest onder het motto: alle mensen zijn gelijk, (égalité) we zijn allen vrij (liberté) en we zijn allen broeders (fraternité). Broeder of niet, als je het niet eens was met de revolutionairen werd je onthoofd. Robespierre liet zelfs zijn eigen mannen die hij niet vertrouwde onthoofden. Hijzelf stierf in 1794 op de uitvinding die hij zelf zo graag toepaste: de guillotine. (bron)
En er zijn tekenen dat de huidige opstand in Frankrijk een soortgelijke impact heeft als die van 200 geleden, zij het in een moderne context. In plaats van te vechten tegen een absolute monarch strijden de Fransen nu tegen een macht die niet zo zichtbaar is, maar wel een die ze meer en meer gaan begrijpen. In eerste instantie leek het te gaan om de verhoging van belasting op auto’s en brandstof maar dit was slechts een katalysator voor iets veel groters.
Het gaat ook niet alleen om Macron maar om 40 jaar van vernietiging van openbare domeinen en om een banksector die het land overneemt. De mensen voelen deze ontwikkeling, niet alleen in hun portemonnee maar ze zien de achteruitgang ook in hun woonomgeving en buurten. Het aanbod van Macron om de verhoging van de benzine belasting tijdelijk te ‘schorsen’ wordt beschouwd als een belediging; mensen zijn het duidelijk beu en bewuster van de tactieken van de overheid.
Deze ‘revolutie’ lijkt zich over de hele westerse wereld te verspreiden getuige het feit dat de ‘gele hesjes’ betogingen nu in vrijwel alle Europese landen plaatsvinden. Het is een beweging en bevrijding die hopelijk de hele wereld zal bereiken en mensen bewust zal maken van de politieke keuzes die niet in het belang zijn van de samenleving. (Kalergi plan) De dramatiek van de eerste Franse revolutie is de kapitale vergissing dat we op het materiele vlak elkaars gelijken zijn, égalité. Broederschap en vrijheid kloppen maar op het menselijke vlak zijn we absoluut niet gelijk. We hebben allen ons eigen bewustzijnsniveau en de verschillen tussen ons zijn even talrijk als er mensen op de wereld zijn. De ervaringswereld van mij is niet de ervaringswereld van U en de som van de alle geleefde levens is wat we nu zijn.
Lodewijk de XVI was geen marktkoopman en Marie Antoinette geen poetsvrouw en daar was een reden voor. Het zijn de verschillen die het Leven zo boeiend en uitdagend maken.
We zijn broeders met als spiritueel gegeven dat als we de ander benadelen we onszelf tekortdoen. “Behandel anderen zoals je door hen behandeld wilt worden”. Vrijheid is een levensvoorwaarde; immers in vrijheid kunnen we aan onszelf werken en bezig te zijn met onze spirituele groei en wat ons bindt is onze spirituele zoektocht of queeste.
Gelijkheid is een overeenkomst (spiritueel) en een tegenstelling (materieel) en daarmee een boeiende paradox. Laten we in de wetenschap van onze Oorsprong onze verschillen vieren en een samenleving scheppen die recht doet aan ieder mens op haar of zijn bewustzijns niveau. De leus om tot een andere samenleving te komen zou nu kunnen zijn:
Liberté, Egalité, Spiritualité
Wellicht was dat de gedachte en doel van het kerstkind
Comments